Maria Karolina Sobieska, powszechnie znana jako Charlotta, to postać historyczna o znaczącym wpływie. Urodziła się 26 listopada 1697 roku w Oławie, gdzie spędziła swoje wczesne lata. Jej życie zakończyło się 8 maja 1740 roku w Żółkwi, miejscu, które również miało ogromne znaczenie dla historii Polski.
Była córką Jakuba Ludwika Sobieskiego i Jadwigi Sobieskiej, co czyniło ją częścią znanej rodziny o królewskich korzeniach. Rodzina Sobieskich odgrywała istotną rolę w polskiej historii, a jej dziedzictwo jest przedmiotem wielu badań i analiz.
Życiorys
Maria Karolina Sobieska jest ostatnią przedstawicielką linii agnatycznej Jana III Sobieskiego. Wczesne lata spędziła na Śląsku u boku rodziny. W miarę dorastania zaczęli się o nią ubiegać różnorodni arystokratyczni kandydaci. Pierwszym z nich był książę Guastalli, Józef Maria Gonzaga, który był bliskim dworu wiedeńskiego. Niestety, jego starania nie przyniosły rezultatu, z powodu obciążenia księcia chorobą psychiczną.
Po przyjeździe do Rzeczypospolitej, Maria nawiązała romans z Michałem Kazimierzem Radziwiłłem, znanym jako Rybeńka. Próba zaręczyn z ordynatem napotkała opór ze strony Jakuba Ludwika Sobieskiego. Po pewnym czasie Charlotta, popadłszy w depresję, pragnęła wstąpić do klasztoru, jednak cesarz Karol VI Habsburg nie zgodził się na ten krok i rozpoczął poszukiwania bardziej odpowiedniego kandydata na męża.
W dniu 20 września 1723 roku Maria Karolina Sobieska poślubiła księcia de Turenne, Fryderyka Maurycego de La Tour d’Auvergne. Niestety, radość trwała krótko, gdyż mąż zmarł zaledwie dziesięć dni po ich ślubie. Niecałe siedem miesięcy później, 2 kwietnia 1724 roku, Maria poślubiła jego brata, Karola Godfryda de La Tour d’Auvergne, wielkiego szambelana Francji. Ich małżeństwo okazało się niezbyt udane i zakończyło się rozwodem po kilku latach. Z tego związku pojawiły się dwoje dzieci: Maria Ludwika de La Tour d’Auvergne oraz Godfryd Karol de La Tour d’Auvergne.
Po zakończeniu drugiego małżeństwa, Maria Karolina Sobieska udała się na Śląsk, a następnie powróciła do Rzeczypospolitej, gdzie zamieszkała w Żółkwi. W 1737 roku została spadkobierczynią majątków swojego ojca. Ostatnie lata życia poświęciła na zabezpieczanie interesów swojej rodziny. Przed śmiercią wyznaczyła Michała Kazimierza Radziwiłła, swego dawnego ukochanego, na głównego spadkobiercę, zapisując mu cały swój majątek.
Warto również zaznaczyć, że bogaty księgozbiór rodzinny przekazała biskupowi chełmińskiemu, Andrzejowi Załuskiemu, który zdecydował się przeznaczyć go na rzecz Biblioteki Załuskich, powołanej do życia w 1747 roku. Zabalsamowane serce Marii Karoliny Sobieskiej znajduje się w kościele farnym w Żółkwi. W kościele św. Kazimierza na Rynku Nowego Miasta w Warszawie stoi nagrobek Marii Karoliny Sobieskiej, który został ufundowany w 1746 roku przez jej wielkiego przyjaciela Michała Kazimierza Radziwiłła oraz Andrzeja Stanisława Załuskiego. Warto zauważyć, że przełamana tarcza na epitafium symbolizuje wymarcie królewskiej linii rodziny Sobieskich.
Przypisy
- Jarosław Poraziński, Sobieski Jakub Ludwik h. Janina (1667–1737) [w:] Polski Słownik Biograficzny, Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk, Polska Akademia Umiejętności 2000, 495 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Szlachta i monarchia":
Maria Klementyna Sobieska | Jerzy Wilhelm legnicki | Jan Chrystian brzeskiOceń: Maria Karolina Sobieska